زنده یاد رضا بیک ایمانوردی
رضا بیک ایمانوردی در ۲۵ خرداد ۱۳۱۵ در تهران متولد شد، پدرش اصلان ایمانوردی از مهاجران باکو و مادرش اهل شاهین تپه قزوین بود، وی بعد از طی دوران نوجوانی به دلیل تسلط به زبان انگلیسی به استخدام سفارت آمریکا در آمد.
وی فعالیت هنری را سال ۱۳۳۷ با بازی در تروپ تئاتر «اُسکار» آغاز کرد. در سال۱۳۴۰ بر حسب اتفاق و به دنبال برخوردی که تصادفاً با ساموئل خاچیکیان در خیابان داشت خاچیکیان از اندام ورزیده و چهره سینمایی او که مناسب برای ایفای نقشهای عامه پسند تشخیص داد و از ایمانوردی دعوت به عمل آورد تا دراستودیو آژیر فیلم حضور پیدا کند.
او در این استودیو در اولین نقش زندگی سینمایی خود رل کوتاهی در فیلم فریاد نیمه شب بازی کرد،که همین نقش چند دقیقهای باعث شد تا این کارگردان بزرگ در فیلمهای بعدی خود مانند: یک قدم تا مرگ، دلهره، ضربت، سرسام و ... جهت بازی از او دعوت به عمل بیاورد.
بعد از ورود به صحنه سینما با اجرای نقشهای مختلف در فیلمهای اکشن و کُمدی در بیش از یکصد و پنجاه فیلم سینمایی، به عنوان یکی از پرکارترین بازیگران سینمای ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی به محبوبیت ویژهای دربین مردم دست یافت، و به واسطه توانایی که او در گردش نقشهای مختلف سینمایی داشت، لقب مرد هزار چهره سینما را کسب کرد.
بیک ایمانوردی در فیلمهای کُمدی با الهام از (نقش ستوان کلمبو با بازی پیتر فالک) به همراه گویشی شیرین با دوبله منوچهر اسماعیلی ظاهر میشد، که این فیلمها در بین عامه مردم با استقبال زیادی همراه بود.
بیک ایمانوردی در سال ۱۳۵۵ استودیو «"آربی فیلم" RB مخفف (رضا بیک)» را در خیابان نادری بنا نهاد، که در آن اقدام به تهیه فیلمهای ایرانی و نیز خرید و دوبله فیلمهای خارجی مینمود.
بیک ایمانوردی در جوانی از قهرمانان ورزش رزمی کشتی کچ ایران بود، و حرفه اصلی او که در سینما بسیار به او کمک کرد تا به شهرت برسد ورزش کشتی کچ بود، بیک در باشگاههای ستاره، نادر و کیان تهران ضمن تمرین گاهی سمت مربی را نیز بر عهده داشت، بعد ها او تعداد ی از شاگردان ورزشی خود را جهت پیشبرد فن بدلکاری وارد سینما ایران کرد.
بیک پدیدآور هنر بدلکاری و ژانر اکشن در سینمای ایران بود، وی با مهارتش فنون رزمی زد و خورد رایج در فیلمهای آن زمان را به صورت فنی در آورد، و در طول فعالیتش تا حدود زیادی بدلکاری را در سینما ایران گسترش داد.
در زمان فیلمبرداری فیلم صندلی الکتریکی در ایتالیا هنرمندان معروفی چون سیلوا کوشینا ملکه زیبایی ایتالیا و لورنس هاروی هنرپیشه نامدار آمریکایی غالباً در محل لوکیشن این فیلم حضور پیدا می کردند تا چگونگی بازی بیک ایمانوردی در سکانس های خطرناک توسط خودش را (که اصولا توسط بدلکار بازی می شد) مشاهده نمایند.
او اکثر صحنههای خطرناک فیلمهای خود را بدون استفاده از بدل شخصاً بازی کرد.
بیک ایمانوردی در اوج محبوبیت شهرت بعد از انقلاب ایران همانند دیگر هنرمندان سرشناس آن زمان، بارها به دادگاه انقلاب فراخوانده شد، و در نهایت بعد از اخذ تعهد که فعالیت هنری در ایران انجام ندهد رسماً از کار منع شد، که او را مجبور به ترک وطن کرد و به همراه خانواده به آلمان و بعد به ایالت متحده آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا به شغل رانندگی کامیون مشغول شد.
سرانجام رضا بیک ایمانوردی بعد از یکسال مبارزه با بیماری سرطان ریه، ساعت ۱۲:۴۸ بامداد روز ۲۲ شهریور ۱۳۸۲ در بیمارستان شهر فینیکس ایالت آریزونا آمریکا، در سن ۶۷ سالگی درگذشت.